29 Apr 2009

Kapag Puno na ang Salop, kailangan nang kalusin!

Sa oras na ginagawa ko ang post na ito ay parang pakiramdam ko umaakyat ang dugo ko sa ulo ko. Pano ba nman kasi, meron kaming kapitbahay dito na matanda na at mahina na ang pandinig. Mabait nman talaga siya kung tutuusin pero yun nga lang madalas sa mapaghusga at nag-iisip ng masama sa kapwa.

 

Nung dumating ako dito sa Wales, yung ale na to (na hindi ko na papangalanan_, ang isa sa mga napakahirap intindihin sa lahat ng makausap ko. Bukod sa hindi maliwanag ang salita eh gaya nga ng nasabi ko mahina na ang pandinig nia. Kamakailan nga eh nagkaroon daw sia ng infection sa tenga at madalas kumatok at humingi ng pabor kay habibi tungkol sa mga kailangan ayusin at kung ano-ano pang bagay na hindi nia kayang gawin mag-isa. Madalas nman din na pinupuntahan ni Habibi. Kahit ang mga byenan ko at madalas din siyang kumustahin. Dahil nga sa kaibigan ng family ni Habibi kahit hindi  ko sia naiintindihan polite nman ako lagi at madalas ngumingiti na lang sa kanya para nman hindi nia isipin na iniisnab ko sia. Hindi nman talaga ako pala-isnab. Lahat nga ng makasalubong ko ay nginingitian ko at binabati kahit di ko kilala.  Pero ang totoo ngang dahilan eh nahihirapan talaga akong makipag-usap sa kanya. hindi nia ako naririnig kahit na makalimang beses kong uulitin ang sinabi ko hindi pa rin maririnig. kahit pa nga nasa level 9 na yata un volume ng boses ko.

 

Ang isyung ito ang dahilan kung bakit ngaun ay sumusulak ang dugo sa ulo ko. Kahapon kasi habang nagmamadali akong ibalik ang mga bins at boxes sa mga Beach house na pinamamahalaan ko eh nasalubong ko sia. si Habibi ay nasa shop at bumili ng ilang mga gagamitin namin sa bahay bago siya tumuloy papuntang Holyhead. Nasalubong ko ang ale kasama ang kanyang aso. Sabi nia eh kelangan daw nia ang tulong ni Habibi. Ang sabi ko namn eh sasabihin ko kay Habibi na puntahan sia sa bahay nia na hindi nga rin narinig. Pero iminostra ko na lang. After ng ilang oras, si Habibi ay nasa kabilang bayan na para sa kanyang check up. Kumatok itong ale at tinatanong si Habibi. Sabi ko nasa holyhead at may appointment sa kanyang doktor. Ilang ulit tinanong at ilang ulit ko rin pinaliwanag at sinagot kung nasan si Habibi. Ang sagot sa akin itinatago ko raw ba ang asawa ko. Ahay! Hindi ko nman talaga pinansin ang kanyang panghuhusga sa mga oras na ito. Ang sabi ko bakit ko nman itatago ang asawa ko. Ibinukas ko pa nga ang pinto para makita niyang mag-isa lang ako ng mga oras na yun. Sabi ko pagdating ni habibi eh sasabihin ko na pumunta sa kanyang bahay oramismo. Tumalikod na ang ale nang hindi nagpaalam sa akin bagay na hindi ko naman sineryoso dahil nga naiintindihan ko ang kalagayan niya.

 

Kanina lang alas dos ng hapon at kumatok na nman ang ale. tutop-tutop ng kanang kamay nia ang tenga niya. Naawa pa nga ako eh pero nun tanungin nia ako kung nandito si Habibi ( na sa oras na un ay tulog pa)  ang sabi ko nga eh natutulog pa. Napuyat kasi nun nakaraang gabi kaya hinahayaan ko na magpahinga muna. Nakasimangot ang ale. Ako nman ay nangiti na nagsosorry sa kanya kasi ilang beses niyang nattsambahan na laging wala o tulog si Jamie. Hindi ko  nman pakay na tawanan sia pero sumimangot bigla ang ale at sinabi wala daw nakakatawa sa sinabi nia. At dinagdag pang “ Nevermind, I won’t be bothering you ever again. I’ll just ask my  neighbor to do it for me..” yan ang sagot nia na nakasimangot at nagmamalaki pa sa akin. Nagulat ako siyempre, bakit naman bigla niya na nman akong hinusgahan. Bakit ang init-init ng dugo niya sa akin? Ang sabi ko nabanggit ko na kahapon kay habibi na  kelangan nia ng tulong pero busy rin nman kasi si Habibi at nasa kabilang bayan. Ang sama nito eh yun pa ang sinagot sa akin at bagkus tinalikuran ako ng bonggang-bongga. nabastos talaga ako sa mga oras na yun. Kaya nman dali-dali akong pumanhik at ginising si habibi at ipinaalam sa kanya na ang ale eh nagagalit na, kahit sia ang me kailangan eh siya pa ang nagagalit. ( Jusmio marimar!) Pambihira! Na-depress ako at naiyak ako sa galit. Alangan nman na bungangaan ko un matanda hano ? kawawa din nman pero sa isang banda hindi ko nman yata deserve na bastusin ng ke-aga-aga. isa pa ilang beses na niya akong hinuhusgahan kahit na napakabait ko sa kanya. Ipinagluluto ko pa nga ng pagkain un kahit na hirap ako mamili dahil vegetarian sia. Ang sa akin lang nman, ang dapat ay binigyan niya ako ng chance na ipaliwanag sa kanya ang actual na sitwasyon. Hindi ko nman ugali ang sumagot sa matanda. Nakasanayan ko rin nmang gumalang dahil yan ang turo ng aking mga magulang pero iba pala pag kahit gumagalang ka na eh binabastos ka pa rin ng mas nakatatanda. Mas nakakukulo pala ng dugo pag ganun? Hay naku, Dapat ay tigilan niya ang panghuhusga sa kapwa at dapat kung sia ang nanghihingi ng tulong eh magpakumbaba. Ganun nman talaga di ba?  Ang sama nito, ako pa ang lumabas na masama. Ang sakit ng loob ko talaga pero idinaan ko na lang sa iyak. Ang sabi ko kay habibi eh hindi ko na siya kakausapin kahit kailan. Ignore ko na lang din sia yun pala ang gusto nia. Sabi nga, kapag puno na ang salop, kailangan nang kalusin. Pasensiya na lang si ale, napuno niya ang salop eh.. Kung naging mas mapang-unawa at polite sana siya sa paghingi ng pabor eh malamang kausapin ko pa siya? Eh pano nman kung palaging ganito ang gagawin nia sa akin? Parang tinanggap ko na rin na bastusin nia ako kung kelan niya gusto hindi ba? Hindi ko alam ukung maiintindihan nio mga ka-blog ang aking pag-aalburoto pero talagang hindi ko gusto ang naramdaman ko. :(

28 Apr 2009

Ricky Hatton vs Manny Pacquiao Fight

Hatton-Pacman Fight

I’m not a fan of sports that involves punching and extreme fighting like boxing and UFC. But ever since I started watching Manny Pacquiao’s best fights against Barrera and Morales, I mean common! Who will ignore Manny Pacquiao nowadays? Even Hollywood actors and actresses likes him fights in the ring. Not only because he puts his heart on every fights but because he’s dedicating all of it to his fellowmen. Wow! I’m pretty sure it will be a smashing fight big time! Watching him do the footworks and punch before the bell rings makes me really nervous. I always want him to win. Even Habibi admire his dedication on his career. But this coming fight is a different story.

 

Ricky Hatton will be the next opponent of Manny Pacquiao. Hatton, being a famous British Boxer makes me and Habibi put a serious bets on them. I, of course on Pacquiao’s side while Habibi supports his British Boxer Hatton. I’d be shouting and cheering all the way to 12th round when the boxing starts hehehe. I just hope Pacquiao wins so I can still be proud of Habibi saying “ Sabi ko sau eh! Paquiao rules!” .

 

Boxing| Watch Ricky Hatton vs Manny Pacquiao Fight Live Coverage Online via Free Video Streaming!

 

I remember one day when Habibi told me about the post he read somewhere in the internet that Pacquiao told the media that Manchester ( That's the hometown of Hatton ) should be called Manny-chester. As there's around 200,000 Filipinos supporting Pacman. Even more supporters than Hatton lol. I don’t know if its true but i wish it is so we all can cheer Pacman and prayed for him to win again.

 

Actually, I will be betting on Pacman. I dont care about the money though, I just want to prove Habibi that Pacman will be a winner on this fight.. Though I think Manny will do his best on this fight, I know in my heart that Hatton is also aiming the same. The only way to find out is to watch their fight on May 2 – The Judgement Day!

 

Come to think what this fight can do to Philippines once again. Zero Crime rate. Where even criminals stop doing bad just to support Pacman. ( Geez! i just wish Pacman fights everyday lol) Imagine how can Pacman makes the Philippines so peaceful. Sabi nga ni Habibi, when he first watch Pacman’s fight,

“Having had the fortunate chance to visit the Philippines where I saw Manny Pacquiao fight Moralez live in a cinema - I am torn in loyalty. Manny Pacquiao is the spirit of a whole nation, the cinema I was in was overcrowded and every time Pacquiao knocked Moralez down the crowd burst into thorough joy - I seemed to be the only person sitting. When Pacquiao fights there is a zero crime rate. Even the Military and Rebels call a truce to watch the fight.”

But since he’s a British, I wont blame him supporting Hatton but will be happy neither of them wins this matchup. Well, well, well, if you are like me who’s looking forward to watch this fight then feel free to comment and support Pacman. This is the only way I can Support our Filipino boxer – Pacman Mabuhay ka!

 

Watch Ricky Hatton vs Manny Pacquiao Fight Live Stream Online for FREE!

27 Apr 2009

Menai College Mission

Half ten ng mag-alarm ang aking phone. Ibig sabihin kelangan ko nang bumangon kahit inabot ako ng alas dos kakakain ng chocolate habang nanonood ng ASAP 09. Hindi kasi ako makatulog dahil ang bituka ko ay nagrarambulan ata sa loob. Tsk tsk tsk! Isa pa na-late akong matulog dahil kakahanap ng mga documents na kakailanganin ko today.

 

Ehem! narinig ko tinanong mo kung san ko gagamitin.. Eh kasi nga nag paschedule si habibi ng appointment sa college of Menai para sa akign plan na mag- back to school. Kaya nman lahat ng credentials na meron ako ay inipon ko sa isang envelope kung sakaling kailangan para sa aking interview.

 

Heto na nga at humahagibis pa kami ni Jamie sa pagtakbo sa bus stop. Pano ba nman nasa kabilang dulo kami naghihintay eh sa kabilang dulo pala dapat. Haysus! lumawit ang dila ko kakatakbo. At kung pakabalot-balot ko ang sarili ko sa lamig ( kahit na nga umaaraw na ngayon) eh pinapawisan ako ng di oras.

 

Isang oras din mahigit ang itinagal ng biyahe. At pagtapos namin tumawid-tawid sa makikipot na kalsada eh heto’t parang nagmmountain climbing kami ni Habibi. Sabi nia kasi eh yun daw ang shortcut papunta sa College school. At ginagawa daw nia un araw-araw 15 years ago. Ang sabi ko naman, kung ako ay mag-aaral at ganun ang gagawin ko araw-araw, parang ngayon palang eh gusto ko nang umuwi. Madedehydrate pala ako ng bonggang-bongga. Sabi pa eh ayos lang daw at exercise ko raw at magigit physically fit ako. Sus! Eh siya kaya ang kelangan maging physically fit? Natawa ang loko ng sagutin ko ng ganun..

 

Heto at nakaraitng na rin kami sa aming destinasyon. Hiningi ang mga kelangan hingin hehe.. Kasama na siempre ang passport at ang aking diploma at transcript of Records. Oha! Nabitbit ko pa yan dito sa UK.

 

Basa! Basa! Basa! At pagtapos hiniritan na ako ng pagkahaba-habang paliwanag ni Madam Sue. Oi ha in fairness kahit Harry Potter ang accent nia eh naiintindihan ko sia. hehehe.. Inivaluate ang aking diploma at Toink! Ako raw eh hindi nararapat sa College. Kelangan daw na dumiretso na ako sa University dahil ako ay over qualified para mag-take up pa ng college course. As I understand it, iba ang College sa University nila dito. Kung daw ang balak mo ay kumuha ng work sa mabilisang panahon eh College ang nararapat mong pasukan pero kung ang goal mo eh magkaroon ng degree sa course or line of career na napili mo eh University ang dapat pasukan. Medyo na-confuse ako. Kasi idinagdag pa ni madam na pag ako ay nag-university since may degree ako from the Philippines, ang university ang mag-aassess kung ilang taon pa ang kailangan kong bunuin para maging isang UK Professional. At sa university dun daw ako mamimili kung anong major ang gusto kong kuhanin. Like Finance, Accounting, Taxation, Law auditing at kung ano-ano pa. Pero kung ako raw eh bongo sa English, pwede daw nia ako ipasok sa accounting (NVQ Level 1, 2 or 3) kasama ang English language pero hindi nia sinuggest dahil hindi naman daw ako katulad ng ibang international students na hindi marunong magsalita ng english, makapagsulat o makaintindi. ( siempre nman Proud Pinay ang lola nio) Sabi ko pa nga..

 

“ We have English subject since Kinder or Pre-school till college..” English yan hehe.. Mejo dumugo pa ng konti ang ilong ko niyan. Kaya nman si Mam eh medyo na-amuse sa ating education sa Pinas.

 

Perong suma-total ng aking appointment eeh kailangann ng panibagong appointment para sa university. Pero kung gusto kong magtrabaho na agad ang sabi ni madam eh cgurado daw na makakahanap ako ng equivalent NVQ level sa course na natapos ko. Meron nman palang magandang kinahinatnan ang aking pagpapainterview at pa-assess. Ngayon ang aking plano at mejo maatrasado dahil balak naming lumipat ng bahay. So, ang sabi ni habibi kelangan makalipat muna kami bago ako magenrol para nman tuloy-tuloy ang aking pag-aaral kung saka-sakali.

 

Diretso kami ni Habibi sa shopping. Correction pala! Ako lang ang nagshopping. Namili ako ng asian foods at ilang pirasong damit na nagustuhan ko sa Peacock. Heto nga ang love na love ko sa lahat!

101_3321 101_3330

 

Ayan nag-collect na talaga ako ng summer dress sa sobrang pagkamiss ko sa mainit na panahon. O di ba? parang un telang inilalatag sa lamesa. Pero i like it kasi cotton at fresh na fress ang feeling. Halter style at talagang pwede ko magamit kahit sa simpleng paglilibot sa dalampasigan.

 

101_3332

Kami nman daw ni habibi suot ang kanyang chinese-style cotton long sleeves. Para kaming aattend sa kung saang okasyon hhehe. hawaiian party ba ito? kulang na lang ang bulaklak na kwintas sa aking leeg.

 

O bueno, kahit na hindi pa ako  makakapag-aral this year, ayos lang. Positive naman ako sa lahat g bagay. Kapag ang isang chance kasi hindi napasaiyo ibig sabihin merong ibang bagay na dapat mauna bago ang aking pag-aaral di ba? Happy Monday everyone!

25 Apr 2009

Busy o wala sa mood?

My mind is occupied lately with lot of things. Kaya nman naetsapwera ang aking blog. Kasi nman, nagkaroon kami ng bisita for how many days. Prior to that, eh nagbisi-bisihan ako sa kakalinis para sa darating na bisita. of course hindi rin ako makapost dahil ako ang knilang chef hehehe.

 

Anyway, last monday at nakaalis na ang aming bisita. Kasunod nun ang pagkaubos ng aming pagkain kaya nman sumugod kami sa Morrisons para mamili ng stock. Ano pa ang pinagkaabalahan ko?

 

Ayun nga at matapos ang pag-iistima sa bisita ay bumalik ako sa paglilinis. wala akong maisip maipost talaga. Isa pa naging busy ako sa ilang araw na pagtutok sa kaso ni Ted Failon hehe.. Close kami eh. Parang naging mas interesting sa akin ang uriratin ang pagkamatay ng asawa niya at ang pang-aabuso ng ating pulisya… TSk!tsk!tsk! Tingin ko nman ay walang kasalanan si Failon sa mga pangyayari pero hindi rin natin masasabi. baka merong ibang isyung maglitawan ..

 

Pero balik tau sa aking linis-trip. Eto nga at ang kuarto namin ni habibi ang aking pinagdiskitahan. lipat ng posisyon ng kama at hoover, hoover, hoover na walang patumangga. pinagtatapon ko rin ang mga maliliit na papel at inilagay sa charity bag ang mga damit na hindi naisusuot. Ang mga winter clothes ay itinabi ko na rin dahil summer na yehey! Eto na ang bagong porma ng aming bedroom.

 

101_3303

Eto na ngayon ang posiston ng bed. malapit sa bintana para mabilis kong makikita ang pagsikat ng  araw hehehe.. lagi kasi akong tinatanghali magising lol. Hindi nman direkta sa araw yan kung inyong itatanong dahil kami ay naka sideview sa pagsikat at paglubog ng araw kaya ok na ok lang. isa pa, nasa likod niyan ang aming radiator kaya pihadong hindi kami lalamigin sa panahon ng taglamig hehe.Eto pa ang istorya ng kama na ito. meron kasing mga kahoy na nakakabit sa paligid niyan kaya pinagbabaklas ko at ng magkaroon nman kami ng konti pang espasyo.

101_3299

At siyempre sa tapat ng aming bed ay ang aming TV. Free ko lang yan sa aming pag-sign up sa mobile hehe.. isang 32” sony bravia para sa aking panonood ng TFC. Kaya mas lalo akong nagbababad sa aming room ngaun kakapanood ng mga teleserye at kung ano-ano pa. Naka connect din yan sa aming skybox para nman pag si habibi eh gustong manood ng movie bago matulog eh ayos-ayos ang aming panood. palipat-lipat na lang.

101_3300

At eto nman ang aking office kuno. Sa tabi lang ito ng aming bed kaya kahit hindi ako magmumog pagkagising eh isang talon ko lang jan at ako ay online na. ang gulo ng table ko hano? sa tabi nito inilagay ko ang aking mga bag para mabilis makapamili ng bag na aking dadalhin in case na kami ay magshopping. O d ba? para akong tindera ng bag hehe.

 

101_3305

Sa kabilang side nman ang aking collection ng cap. Hehe! hindi ko inisip na makakakolekta ako ng hat pagdating ko rito. Pero dahil malamig eh ayan, meron na akong limang piraso ng hat at cap na napagpapalit-palit sa tuwing kami ay may pupuntahan.

 

101_3311

At bago matapos ang aking araw ngaun, heto at niluto ko na ang isang Irish recipe na itinuro pa ni mother in law. hehehe.. Very easy to cook to kaya itry mo na. Click mo lang DITO.

 

Kaya naman, paumanhin sa mga hindi ko nabibisita ng madalas lately. Ngayon bumabalik na ulit ako sa mood sa pagpopost, bibisitahin ko kau at iiwanan ng bakas sa abot ng aking makakaya.

 

At sa mga madalas mag- HI sa aking site, maraming salamat sa inyo. Busy lang talaga ako at wala sa mood magpost nung mga nakaraang araw.

19 Apr 2009

Hindi masakit..

Medyo may pagkapilya ang entrada ko pero mali ang iniisip mo frend.. hehehe Eto kasi yun, natatandaan niyo ba nun minsan nagpablood test ako. Got the result yesterday nun ako eh bumalik para sa Cervical Screening naman. Ang sabi ni Nurse eh all is well nman daw. Everything is normal kasi chineck sugar, thyroid and kung anik anik pa.  Poteks! Yun kasunod na test ang hindi ko maimagine. Eto nga yata ang dahilan kung bakit nag-hahallucinate ako madalas sa pagtulog dahil ako eh natatakot. Kung hindi nio alam ang Cervical Screening, na tinatawag ding Pap Smear or Smear test ay compulsory dito sa UK. Lahat ng kababaihan na edad 25 pataas ay kailangan mag-undergo ng test na ito para ma-check at ma-protektahan ang mga kababaihan sa anumang sakit gaya ng cancer o ano pang mga pwedeng maging sakit nating mga babae.

 

One week before, panay ang tanong ko sa hipag, byenan, kapit-bahay, pinsan, nanay at kaibigan ko. lahat na yata ay natanong ko tungkol dito. Huahh! kinakabahan talaga ako. So ang sagot nman nila eh ang mga sumusunod :

 

Byenan : Its not painful at all. You cant barely feel it and its just one minute. You can bring your husband with you if you are shy. But don’t take it for granted. ( Talagang kelangan ko raw.. )

 

  • Hipag : No, its not painful. Ive had that last year 3 times coz they’ve found abnormal cells and had it removed. ( O siempre lalo ako kinabahan. Eh paano kung ako eh magkaroon din ng abnormal cells ? huahh!)
  • Nanay : Hindi masakit yun. Kukuha lang sila ng sample para ma-test. Pero kayang-kaya mo yun. ( Moral support pa )
  • Kapit-bahay : Naku nakakahiya talaga yan. Siempre meron sila ipapasok na bagay sa ano …. ( Yun na yun .. itong comment na to hindi nakatulong sa akin.. hehe mas lalo ako kinabahan.)
  • Kaibigan : Matagal na ako nagpaganun. Kelangan ko na nga pero kaya mo yan. Go Girl! ( Motivate din to.. Mejo tumatapang na ako ng konti. Kumabaga nasa 70% na yung tapang ko.)
  • Pinsan : Hindi nman masakit yan. Uncomfortable lang. ( Umakyat na sa 80% ang lakas ng loob ko lol)
  • Habibi : You’ll be fine. It wont be painful and just focus that after the test u’ll be home and won’t bother again for the next 3 years.

 

At dahil hindi pa ako nakuntento, pati so Google tinanong ko. At si Yahoo Answers hehe. Pero Bumagsak sa negative 1 yung lakas ng loob ko na umakyat na sana ng 100%. Shocks! Eh pano nga namn sobra nman ang mga pagdedescribe na nabasa ko sa mga nasearch ko. Na kesyo asyadong masakit at dumugo. Gross and horrible experience ang mga nabasa ko.

 

So, habang lumalapit ang araw ng test, lalo kumakabog ang dibdib ko. First time ko eh , bakit ba? Hindi ko nman mapigil wag maimagine ng napasama kasi nga nagbasa pa ako ng mga comments sa internet. Hayz! Wednesday, aga kong nagising kasi ang sched ko at 10:30 am pero kinansel ng nurse kasi wala daw un doctor ko. They had to postponed it till friday tapos nurse din pala ang bagsak ko. hay aku eh di lalo nadagdagan ang kaba ko.

 

Eto na Friday, nagbestida pa ang lola nio para hindi ako mahirapan pag isinagawa na ang test. Nanginginig ang bahay-tae ko talaga pagpasok sa may kubling kurtina. Pero tinanong ako ng nurse na friendly hehehe kung nag-undergo na ako before. pilit ko pa nga hinahagilap ng mata ko un material na gagamitin ng nurse pero di ko makita. Sabi nia, “ help your self, remove everythings thats needed to remove and lye in bed. you can cover ur self using this…” sabay turo sa giant tissue hehe. Nasa loob pa rin ako ng cubicle na may kurtinang nakatabing habang si Habibi eh kinakabahan din na nag-aantay sa isang tabi.

 

Maya-maya, sabi ng nurse.. “ You’ll be fine.. Don’t be nervous I will be quick. Ill just get a sample and its finished.

 

panay ang salita ni nurse na alam ko namang pinapakalma nia ang nararamdaman ko. nakita ko un hawak niang isang piraso ng para plastic clamp. transparent at kaiba sa ineexpect ko na metal na nakasaad sa nabasa ko.

 

“ Are you ready now? Are you comfortable ?” tanong pa ni nurse.. Tapos tumango lang ako. Di na ako makakibo. Di na nga rin ako makalunok nag-unahan na un tibok ng puso ko at parang nabubulunan ako sa hangin hehehe.. ( Exxagerated ba? ) pero totoo yan ang nararamdaman ko talaga.

“ Of course I need a light. Open ur legs… Take a deep breath and <TOINK>..”

“ the take a deep breath again .. and its finished! That’s it. I’ll leave you now to fix urself.. “

 

hay naku! Ganun lang pala yun kadali. hehehe hindi ko nga naramdaman kahit kagat ng langgam hehe. Kasi ang talagang iniisip ko eh meron akong mararamdaman na pain inside. Pero hindi naman pala. At hindi pa nga yata tumagal ng 1 minute ang pagkuha ng sample. Siguro nagiging masakit lang talaga kapag mejo uncomfortable ang pasyente. Yung tipong nahihiya talaga. Eh ako nman kinakabahan pero sabi ko sa isip ko kelangan matapos to at ma-treat kung merong makitang problema di ba? kaya sa mga natatakot jan, eh wag kau matakot kasi we need to undergo cervical test para maagapan ang problema. kaya nman nakakatulog na ako ng mahimbing sa gabi ngayon hehehe.. ill be expecting result in the next 3-4 weeks. Normal kaya or what? sanay nakatulong ang aking pagbahagi ng experience ko. Promise hindi talaga masakit!

16 Apr 2009

Kawaii Blog Award

kawaiiaward

 

It's made specially for all the blogs spreading kawaii-ness!!
Kawaii-ness is all about loving all things kawaii, being kawaii ourself and definitely being able to add kawaii-ness in everything, its all in our creativity!!
- Good.Girl


The simple rules that go with it are:
1. The winner can put the logo on his/her kawaii blog.
2. Link the person you received your award from.
3. Nominate all the blogs that you think deserve this award (*kawaii of course!*).
4. Put the links of those blogs on yours.
5. Leave a message on the blogs of those you’ve nominated!

 

Dahil tingin ko lahat eh nakakuha na ng tag na to, i’m tagging everyone na mapadaan sa post na to.. Have a good day!

15 Apr 2009

Makahiya

100_1952

Nung ni-research ko kung ano ang scientific name ng damo na to, eh eto raw:

 

“Mimosa Pudica is the scientific name of Makahiya. Pudica = shy = hiya.” – from wiki.answers.com

 

Hindi nman talaga ito ang topic ko for today. Pero dahil kasi nahihiya ako ay naisipan kong i-taclke na rin ito. I’ll tell you later kung bakit.

 

So natatandaan nio ba ang isang uri ng damo na ito? Nung ako ay bata pa, madalas ko kolektahin yun pink na bulaklak nito. inilalagay ko sa gilid ng aking tenga o di nman kaya at ginagawa kong laruan sa bahay-bahayan. Kung minsan pag nawiwili ako sa paglalaro ng tutubi sa parang, madalas na mapagdiskitahan ko ito. kasi nakakatuwa na kapag nahipo mo ng bahagya eh kusa talaga siyang titiklop na animo nahihiya. Wala niyan dito sa UK. O maaaring meron pero sa kasamaang-palad eh wala pa akong nakikita. Hindi ba nakakatuwa na maalala ang mga simpleng bagay nung ating kabataan?

 

Nung elementarya nman ako, madalas kami pagdamuhin sa harap ng aming room. Gamit ang matatalim na dulo ng bato, madalas ko ma-encounter ang damong makahiya. kung pag-uusapan eh paglalaruan lang gustong-gusto ko ito. pero kung ito ay bubunutin ko gamit lang ang aking mga kamay, hate ko talaga. kasalungat ng pangalan nito ay ang bagsik ng katawan nito na puno ng matitigas na tinik. hay.. sarap magbalik-tanaw!

 

Eh bakit nga ba ako nahihiya? kasi nga meron kaming bisita sa ngaun. Kanina halos mag-chorus pa sila sa pagccheer sa kanilang football match na pinanonood. Hay ang ingay! pero nakahiyaan ko nang lumabas kasi hindi nman kami close nun kahit na sabihin pang best friend ni habibi.. hindi ko pa siya ganun kakilala. tutal nakaluto na ako at malinis ang bahay nun kanilang datnan ayos na akong manood ng TFC sa aking kuarto. ito kasi ang hirap kapag nag-iisa kang babae. Ganito na nga ako nun tapos hanggang dito ba naman? uahhh?!!

 

At speaking of food, pansit bihon ang niluto ko. mga chinese mahihilig sa bihon hindi ba? ayun! first time yata kumain ng pansit bihon kaya nun nag-hello ako eh natapon pa sa sahig ang hinayupak na bihon. hehehe.. nagandahan ba sa akin o ano? lol! kaya pumanik na ako agad para hindi nman sia mapahiya. heniway, bukas nman ay aalis na sila at babalik ulit sa biyernes. bigla ko tuloy namimiss si habibi. minsan kasi pag ganitong oras eh kulitan time na hahaha..Eh ngayon ayun at priority nia ang mga friends nia. hmmp.. di bale ako nman ang aalis sa friday. sabi kasi ni habibi kanina eh na-miss daw nia ako nun minsang gumising sia na wala ako sa tabi niya. tumuloy sia sa kusina at nagtimpla ng kanyang tsa-a pero un bahay daw ay parang siya lang ang nakatira. sabi ko nman dati nman siyang namumuhay na mag-isa. ang sagot niya, iba na raw ngayon kasi ayaw na raw nia na mawala ako sa tabi niya ( o di ba ang sweet ni habibi). Eto pa, parang itinadhana ng Diyos na amraming maka-miss sa akin. ito ba ay dahil sa binangungot ako nun isang araw o talaga lang namimiss nila ako. hehehe tinawagan ko kasi si tatay. Medyo nakainom pero mabuti nman at nakatawag ako, napauwi tuloy siya ng di oras. Ayaw nia bitawan ang kanyang phone at ipasa kay tatay kasi nga eh namimiss daw niya ako. Nung makatulog, ang sabi ni nanay naiyak daw si tatay. hay naku! kung hindi lang nila alam, namimiss ko na rin sila. Mahirap kaya mabuhay ng nag-iisa ka dito. kung pwede nga sanang lumipad akong simbilis ni Darna or nu Underdog eh ginawa ko na. kaso hindi nman ganun kadali yun hindi ba? kelangan ng datung bago makauwi hehe.. Di bale malapit na! Malapit na akong mag-start mag-ipon ng pamasahe lol!

13 Apr 2009

Bangungot

Hindi ko alam kung ito nga ba ay masasabing bangungot pero kaninang madaling-araw, matapos kong di makayanan ang antok ay nagpasiya na akong maunang matulog kay habibi. Dumating kasi kahapon ang sister nia at ang bf nito para itest-drive ang bagong biling sasakyan at isinabay na rin ang pagpapareformat ng laptop nia kay habibi. Pag ating pinag-usapan ang format eh medyo me katagalan ito. kaya nman dahil sa ako ay pagod sa pagttrabaho sa bahay buong maghapon, go to bed na ang drama ng lola mo.

 

Mag-aala una ng maramdaman ko na pauwi na ang kapatid ni Jamie. Wirral pa ang uwi nito kaya pihadong mahina ang 2 1/2 na biyahe. Not unless patatakbuhin niya ng sobrang tulin ang kanyang sasakyan.

 

Nakatulog ako tapos ng maramdaman ko naako ay nawiwiwi, bumangon ako at dun nakita ko si  habibi nanonood pa ng movie sa salas. tinanong ko kung anong oras ba sia matutulog at ang sabi nia eh sandali na lang daw siya. So balik ako sa pagtulog.

 

Hindi ko alam kong half awake and half sleep ako pero umugong ng napakalakas ang dalawang tenga ko. Malakas na malakas na feeling kko mabibingi ako. Naramdaman ko na nangingilabot ang buong katawan ko. Tapos pinilit ko ibukas ang mga mata ko pero pakiramdam ko meron isang taong nagcocontrol sa akin. Umikot ang mga mata ko na mabilis na mabilis. As is super bilis. Pakiramdam ko nga nagrambulan un lahat ng parte ng ulo ko. Nung hindi ko na makayanan dahil masakit na rin ang ulo ko tapos hindi ako makahinga, pinilit ko tawagin ang pangalan ni habibi. Nasa tabi ko na  siya nun at naramdaman ko pa nga ang paghiga niya sa kama mga ilang minuto lang bago ko naramdaman un nakatutulig tunog sa aking tenga. So ayun, alam ko sa isip ko tinatawag ko ang  pangalan ni habibi. Ibinuka ko ang bibig ko pero walang boses na lumalabas. Iniisip ko parang mamamatay na ako sa oras na yun dahil hindi na talaga ako makahinga. Hindi rin ako makagalaw. Kamay, paa at leeg ko nasa isang posisyon lang habang pilit ko tinatawag ang pangalan ni habibi. nakakakilabot mang isipin pero talagang nararamdaman ko na parang humihiwalay un aking kaluluwa sa aking katawan na pilit ko pinaglalabanan na maibalik. Nakikita ko ang sarili ko sa akinng balintataw kung ano ang nangyayari hanggang sa naisip ko banggitin ang pangalan ni Bro ( Jesus ). Nagdasal talaga ako ng mabilisan. Tapos tinawag ko ulit ang pangalan ni habibi, dun na lumabas ang boses ko. Buti na lang hindi pa tulog na tulog si Habibi. Umiiyak ako at humihingal nun yugyugin nia ang aking mga  balikat.

 

“What’s wrong Edna?".. Sabi ni habibi

 

Nasabi ko na lang na isang masamang panaginip. O matatawag nga bang bangungot? Kung ano man ang tawag dun, ayoko na muling maranasan. Sabi ko tuloy kay Bro, wag niya pa akong kunin kasi bata pa ako. At kung yun nga ay masamang elemento na naninirahan sa bahay na ito, sana naman wag na nila ulit akong gambalain pa dahil wala nman akong nagawang masama. Nakakakilabot kaya tatlong beses akong nagdasal bago muling nakatulog.

11 Apr 2009

The Blogger Trophy Award

Oh my! Got  an award from none other than Meryl. I love this Award! Thanks again Meryl for passing this award. I don’t know what have I done to receive lots of award from you. I’m just thankful to have found a blog friend like you online. Meryl, thanks for being so nice.. I love it!

award_statue

Now I’m passing this tag to Kuya Payatot, Edsie, Rose, Ate Liza, Marifen, Anney,Peachy, Jez, and to all my friends there. Feel free to grab this award..

10 Apr 2009

Tamad Mode

Parang ang tamad ko yata lately.. una antok at antok at antok ang kaisa-isang nararamdaman ko. ngayon nman pati pagpopost kinatatamaran ko na rin. tapos pati paghohop nakakalimutan ko pa? epekto kaya ito ng pagkahomesick ( tamang inggit lang sa mga nagbabakasyon ngayong holy week) hehehe. O kabado lang ako sa part two ng blood test at nun isa pang test hehehe.. tingin ko parehas eh (lol). Mahirap talaga pag first time.

 

Kahapon super linis ako ng oven, kusina at iba pa. pero iba ngaun kasi maghapon akong nakatunganga sa harap ng PC. haha ang pahinga ko uminom ng tubig, coke, kape at kumain ng niluto kong meal para sa akin at akin lamang. Si habibi kasi ayaw ng isda kaya nagtiyaga sa pizza-pizza. Eh sayang nman ang nabili kong bangus kung masisira hindi ba?

 

Eto yun nilantakan ko maghapon. Tsaran!

100_3275

Heto ang version ko ng sarsiyadong bangus. Dahil yun kalahati eh isinigang ko  nun isang araw at buong araw ko rin inupakan, eh heto nman ang kalahati. uy, tinernuhan ko pa ng pechay yan o di ba? kasi lagi ko naiisip na kelangan kumain ng gulay dahil kulang na kulang na ako sa mga green leafy vegetables. Hmmp! Kung kelan ako tumanda tsaka ako di nakakatikim ng gulay. Eh nung bata ako dahil walang makain kulang na lang isuga ako ng parents ko sa parang me maisubo lang hehe. In fairness ha, yung kulitis-bukid na matinik, himbabao, ligaw na talbos ng ampalaya, sigarilyas pati na ang ligaw na saluyot ay madalas iabraw ni inay sa bukid. Ang sarap nga nun eh. laging merong ternong inihaw na tilapya o do kaya pag sinwerte dalawa pa ang ulam namin. Yun ay pinangat na biya hehe.

 

\Mabalik ako sa sarsiyado. Sabi ko kay habibi eh tikman niya nman ang dish ko pero ayaw talaga niya at tingin daw niya eh masama ang tingin nun bangus sa kanya. Kung hindi nio kasi naitatanong eh parteng ulo po itong niluto ko hehehe. At ang mga Briton eh hindi mahilig sa mga isda o kahit anong seafoods na meron ulo, buntot at tinik.

Hay naku, sarap ng buhay pero nakakainip pala yung maghapon na nakaupo. May heater sa tabi ko, nakabukas ang TFC na tatlong beses ko yata napanood ang lahat ng programa. Muntik ko na mamemorize yun mga linya ni Judy Anne Santos sa Maala-ala mo kaya. Boring hano? Ganun pa man, eh tinatamad pa rin akong gumalaw-galaw hehe.. Eto nga 2:30 am na nakaharap pa ako sa computer. lol Kelan kaya babalik ang dating eds? Eds! Nasan ka ba?

6 Apr 2009

I Love Your Blog Award

Got a tag from Meryll and Ate Issa – One of the best blogger buddies i’ve got here in blogosphere.. Thank you soooo much!

I-love-your-blog

So here's the rules:
1. The winner can put the logo on his/her awesome blog.
2. Link the person you received your award from.
3. Nominate at least 7 other blogs.
4. Put links of those blogs on yours.
5. Leave a message on the blogs of those you’ve nominated!

Sorry for breaking the rules too but anyone grab this tag.. you are all welcome to put this on your blog .. Ciao!

Friendly Blogger Award

Ako’y napa-wow sa Tag sa akin ni Ate Issa naks! Touched nman ako sa Award na to. Salamat ng marami sa pagbibigay sa akin nito.. hehehe friendly pala ako. :D

 

2009_Friendly_Blogger

The Rules

1. Take a Photo of yourself (optional).

2. Do not change clothes,do not trim the hair,the main image is to be captured (optional).

3. Post a picture that is unedited (optional).

4. Post this instructions (required).

5. Tag people to show appreciation to them that touch your heart because of their friendly attitude (required).

 

100_3220

At Dahil ngayon ko lang nabasa tong tag na to, eh ngayon ko lang din nagawa kung saan ang picture ko ay talaga namang mukhang pasyente. Kuha ito after ng aking Blood Test.

 

Now, I’m passing this tag to Meryl, Ate Liza, Anney, Marifen, Jez and sa lahat ng gustong gumawa ng tag na ito. Paki-grab na lang and enjoy blogging!

5 Apr 2009

Pasensiya na..

Naisip ko kanina nung nagblog walk ako eh parang ang lahat ng blagista eh namahinga sa pagbblog. Kitang-kita ko sa list ko kung sino lang ang mga nagupdate ng blog.. at isa ako sa mga hindi hehehe.. Abril na kaya tapos wala pa ako sa mood magpost. Huhuhu.. kasi nman hindi ko alam kung bakit lagi akong inaantok at feeling ko pagkagising ko sa umaga eh hindi pa ako nakakabangon gusto ko na ulit matulog. Ano kaya ang nangyayari sa akin??

 

Eto pa.. kung hindi ba nman ako nerbyusin. Bukas nakatakda ang aking blood test. at dahil hindi nman ako sanay sa mga doktor doktor na yan at lalong hindi ko naranasan ang ma-confine sa ospital eh ako ay takot na takot. Gaano kaya karaming dugo ang kukunin nila sa akin?? takot nga ako matusok ng aspile eh.. pag nga sa bukid natitinik ako eh di ko rin gusto ang feeling yun pa kayang ang talagang goal nila eh tusukin ka at kuhanan ng dugo? hmmp! Pero bahala na! para nman daw sa akin sabi ni habibi.. parang kinurot lang daw ako.. sana nga ganun lang.. tapos after nito next week at another blood test na nman .. huahhh. si doktora talaga parang gusto nila magdonate ako ng dugo ah? Anyway sana ay maging manhid ang aking pakiramdam bukas.. wish ko lang! hehehe

 

101_3216Siempre pa, bilang paghahanda sa aking doctor’s appointment, ako ay kumain ng napakasarap na sinigang. naks.. eto nga ang picture niyan eh .

 

O di ba? maswerte ako na nakasama ako nun minsan na namalengke si loving neighbor sa asian store at naku.. lumuwa talaga ang mata ko ng makakita ako ng bangus.. hehe kaya halos maglumuhod ako today para sa dinner ko kasi ang sarap talaga kumain ng isdang familiar na familiar sa’yo. Tulad nitong sinigang ko. Hindi man ako makahanap ng pechay dito eh yung spinach at chinese cabbage na lang ang isinahog ko. Siyempre pa eh sinigang ko ito gamit ang tubig mula sa pinaghugasan ng bigas. ano ba ang tawag dun? yun kasi ang paraan ng pagsisigang namin sa baryo kaya naisip kong gawin ang paraan ng pagluluto ni mamu.. haha itry mo at masarap .. walang halong biro!

 

Eniway, ako ay matutulog muna at wish me luck tomorrow. sana nman ay healthy pa rin ako. Have a good Holy Week  at pasensiya na rin sa lahat ng mga hindi ko nadadalaw. promise puntahan ko kayo soon.. :)

3 Apr 2009

Rome Part 1

Here’s some of the pictures I’ve taken during our Rome Italy.. Will soon post here other pictures as my Flickr account as I’ve exceeded my limit in uploading pictures.. Censia na addict lang sa picture..

 

1 Apr 2009

Happy Birthday Ate Liza!

1_895293841l

Ok.. Ok.. Ok.. Its her Birthday nga! Palalagpasin ko ba naman ang araw na to? Hmmmm…. Nakakaamoy ako ng Mainit-init na pansit, spaghetti at kung hano-hano pang noodles sa lamesa.. ( Tipikal na Pinoy Bday Party!) Siempre lahat ng noddles inilatag sa lamesa hekhekhek.. pamparami daw un ng handa.. Heniway, gusto kong ipaabot ang lubos na pagbati sa aking Pinsan na hindi ko pa nakita sa personal hehehe.. Pero cousin kami ( Beeehh!!) For ate liza,

 

MyHotComments.com

Seryoso na to! Ang bilis talaga ng panahon 16 ka na..( Oiii naniwala! )Pero Insan another year older ka na nman .. Yan ang katotohanan na bagamat hindi natin mapigil eh talagang darating. Lahat naman tayo ay patungo sa pagtanda, ang mahalaga ay nagiging makabuluhan ang bawat araw na nagdaraan sa atin kasama ang ating mga pamilya. At kahit na tumatanda basta bata ang puso at laging nakangiti kahit na merong mga problema paminsan-minsan eh ayos na ayos lang. Kaya ang wish ko na lang sayo ay magandang pangangatawan ( Dahil parating na si kaibigang Rayuma hihihi) at happiness siyempre sa iyong family. Kahit na alam ko naman na haping-hapi ka sa ngayon dahil iyong macucute na chikiting.

MyHotComments.com
Gusto ko na ring i-take ang opportunity na ito para ikaw ay pasalamatan sa lahat ng iyong mga payo at suggestions. Ang lahat ay naappreciate ko, Siyempre nman. Kahit hindi pa kita nakikita ng personal eh parang ang gaan-gaan agad ng loob natin sa isat- isa. Lahat nga ay napag-usapan na natin kahit na mga sikretong malulupit eh napagchikahan na rin natin. Mula sa mga latest showbiz news sa Pinas hanggang sa aking latest movie na nasunog eh napaguusapan pa rin. Ang bibilis nga ng reply mo pag tayo ay magkachat kahit na halos magkasya na ang patagilid na skyflakes sa bibig ni alex kakangawa dahil gustong mag-youtube pero hindi ka nagsasawang makipagtsikahan sa akin. Wala ka ring pinalampas na mga post ko na hindi ka nag-comment. Pati Friendster at Facebook iniisa-isa mo talagang lagyan ng comment hehe.. Naaapreciate ko lahat yun ( Singhot).

Gusto ko rin malaman mo na hindi ka lang isang MABAIT at MAGANDANG pinsan para akin kundi isa ka na ring ATE.. Sister na nga itatawag ko sau bukas eh wuhoo!! At huwag mong isipin na kaya kita binabati ngayon dahil alam kong ikaw ay uuwi sa Pinas at ikaw ay aawitan ko ng Tuyo at daing pagbalik mo dahil yon ay totoo wahahaha.. This time makikiusap ako sau hehe.. Na padalhan mo ako ng tuyo kung sakaling ikaw ay makapagpuslit ng kilo-kilong tuyo at gara-garapong bagoong.. Dahil jan love na kita ate liza hehe. Nung nakauwi si mother dear eh hindi niya talaga ako nakalimutan. Akala ko nga joke joke lang yung padadalhan niya ako ng mga tuyo na yun eh pero totoo pala.. Sana ngayong pag-uwi niya eh hindi talga joke hehe.. Pero teka, bakit ba parang ako ang humihiling? hehe nadala lang po ako ng emosyon. Pero insan, since panahon ng graduation ngayon eh sasabitan kita ng isang kumikinang kinang na Ribbon. Nabasa mo ba yan, WORLDS GREATEST COUSIN? Totoo talaga yan. Kaya kayo ha Dont Ever Break or hurt my Cousin’s Heart or I will Break your face hehe.. Ang tapang hano? Isang bagsak para kay Ate Liza Happy Birthday Again! … Sana ay mabusog mo kamiiiiiii….

 


LinkWithin

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin